- iudex
- Iudex, iudicis, pen. corr. Cic. Un juge.\Obnoxius gratiae. Quintil. Juge favorable, Subject et enclin à favorizer contre justice.\Constituere iudicem de re aliqua. Cic. Deputer juge pour congnoistre de quelque matiere.\Dare iudicem. Cic. Donner commissaire.\Eligere iudicem. Plin. Eslire, Choisir.\Praebere se iudicem acrem vitiorum. Cic. Juger aigrement.\Sedere iudicem. Cic. Estre assesseur, et estre du conseil du Magistrat lors qu'il juge et congnoist d'une cause criminelle.\Sumere iudicem de re aliqua. Brutus Ciceroni. Prendre pour arbitre et s'accorder à luy.\Iudex rerum. Horat. Qui considere une chose, et juge si elle est bien faicte ou non.
Dictionarium latinogallicum. 1552.